Park Hartenstein
Op 28 augustus 2016 heeft het jaarlijkse Poëziefestival in Oosterbeek weer plaatsgevonden. Op podium De luifel in het prachtige park Hartenstein had de organisatie Vrienden van de Poëzie in Gelderland voor de twaalfde keer het Festival weer goed geregeld met diverse optredens van bekende Nederlandse en Vlaamse dichters, zangers en voordrachten van regionale dichters die genomineerd waren voor de Poëziewedstrijd.
Zomerfluisteren
Het thema van dit jaar was Zomerfluisteren. In het voorjaar werd er in de plaatselijke pers een oproep gedaan aan plaatselijke kunstenaars om foto’s van kunstwerken in te zenden. Hieruit zou dan een selectie gemaakt worden. Deze zouden, naast Zomerfluisteren, dienen als inspiratiebron voor de dichters. Ik las de oproep en dacht, ik doe mee. Hoe leuk kan het zijn om een textiel kunstwerk in te sturen voor zo’n selectie en wie weet waar dit toe leidt waren de redenen om hier aan mee te doen.
Vijf kunstwerken werden geselecteerd. Eén beeldhouwwerk, twee schilderijen, een foto, een collage en -tot mijn grote verassing- mijn quilt “(Weder)geboorte en Transformatie”. Deze kunstwerken werden, met de bijbehorende genomineerde gedichten, tijdens het festival getoond.
“(Weder)geboorte en Transformatie”
Bekende dichters als Marjolijn van Heemstra, Tonnus Oosterhoff en de Vlaamse Maud Vanhauwaert, niet de eerste de besten en winnaars van diverse literatuurprijzen!, traden die middag op. Afgewisseld met muzikale intermezzo’s van de Vocal Groep ZiZo en de ‘’dichterlijke” zanger Gerson Main.
In totaal zijn er ruim 100 gedichten voor de wedstrijd ingestuurd waaruit door de jury, een deskundige commissie, anoniem negen gedichten gekozen werden. Deze waren allen genomineerd voor de Citer-poëzieprijs 2016. Maar er kan er maar één winnen. De uiteindelijke winnares van dit Festival was Anneke Wasscher, voor de tweede maal maar liefst.
(Ge)dichten voor het basisonderwijs
Daar hing mijn quilt, op een prominente plek, midden in de tent.
Naast het eigenlijke Poëziefestival is er ook een project (Ge)dichten voor het basisonderwijs. In Oosterbeek en Renkum hebben hier drie scholen, onder begeleiding van een dichter, aan meegedaan. Een stand waarin de kindergedichten gepresenteerd werden, ontbrak niet op dit Poëziefestival. De organisatie vindt het belangrijk dat Taal en Dichten al jong onder de aandacht van mensen komt. Vandaar die aandacht voor scholen.
Zo’n 500 à 600 bezoekers trekt het jaarlijkse Festival. En dat is best veel voor een dergelijk festival dat slechts één middag duurt. Zo ook dit jaar, in dat sfeervolle park, met mooie muziek, lekkere drankjes en hapjes was het een heel gezellig en rustgevend gebeuren. Het publiek was zeer aandachtig. En ja, daar hing mijn quilt, op een prominente plek midden in de tent, te pronken.
Voordracht Dick van Welzen
Voordracht
De voordracht van het gedicht “Rode draad” door Dick van Welzen, zie bijgevoegde foto, was voor mij een bijzonder moment. Dick is een bekende regionale schilder/dichter die zijn schilderijen vaak voorziet van een gedicht. Zie voor meer informatie: www.inweerwil.nl. Dit werk roept dus zo’n gedicht op, dacht ik verwonderd.
Het tweede gedicht “Bloedlijn” door Laurens Hoevenaren bezorgde me werkelijk een kippenvel moment van herkenning. Laurens is de dorpsdichter van de gemeente Brummen, zie voor meer informatie op www.laurenshoevenaren.nl.
Zie hier de gedichten, met toestemming van beide dichters, mag ik ze, met hun toestemming, opnemen in dit artikel.
Rode draad
Hoe hier van snippers papier en scherven
Aan doolhof en dolhuis te ontsnappen,
Hoe niet aan het donker te sterven,
Aan deze drietand van zotten, klauter
Gelijk Theseus naar de zomerzon omhoog
Genoeg in de nachtkroeg geslapen, kies:
Rijpen of louter rotten aan de toog
Maar overdag echter moet men leren
Te leven met zijn onvolmaaktheid,
Met lege flessen wijn
En dromen zonder geluid
De wereld leren begrijpen als voorgoed
Toch niet het einde duidt
Men moet niet wachten op het stil
Aanvliegen van de geesten, smiespelende
Lasteraars, blauwkousen, ijsheiligen
En schijn die maar niet bedriegen wil
Zo strekt zich in alle windrichtingen
Het vast verstrijken van de tijd
En wordt slechts op de tast geklokt
Wat steeds meer weg zal vallen
Door de herfst straks opgeslokt
Dick van Welzen
Bloedlijn
De vlokkentest wijst uit dat ik mijn moeder
Nooit gekozen heb. Haar vilten kussen smoort
Elk geluid in cirkels weg, het rad van julimorgen
Wentelt zoveel zachter dan de zang van voorjaarsvolgels
Bij hun ongeroofde nest.
Wantrouw de schijngestalte van de vrouw
Die in mijn palm gebroken levens leest.
Zeem mijn bestaan in drippels weg,
Smelt mij de sneeuw van ouders
Uit het merg.
En als ik toch geboren word,
Wacht met applaus
Of beter nog:
Verklap de eindbestemming niet.
Laurens Hoevenaren
Toelichting geven op mijn kunstwerk Wedergeboorte en Transformatie
Voordat de gedichten werden voorgedragen door de dichters, mochten de makers van de kunstwerken ook nog op het podium komen en een toelichting op hun werk geven, zie de foto hiernaast. Dat was een leuke verrassing!
Later vertelde een van de dichters dat hij, op basis van een foto van mijn kunstwerk, dacht dat het een schilderij was. Zo zie je maar weer eens, schijn kan bedreigen. Of het uiteindelijke resultaat, het gedicht, er anders van geworden zou zijn, wie weet?
Al met al kan ik het jullie aanraden! Een eigen (textiel)kunstwerk eens als inspiratiebron aan andere kunstenaars aan te bieden. Het is zo boeiend om door de ogen van een andere kunstenaar dan weer naar je eigen kunstwerk te kijken! Echt een ontmoeting en stof tot nadenken!